25 marzo, 2015

29 de marzo: Domingo de Ramos (B)



Evanxeo: 
Procesión dos Ramos: Mc 11,1-10; Misa: Paixón segundo San Marcos: Mc 14,1—15,47.


Comentario:

Dous momentos distintos da vida de Xesús: a entrada daquela maneira triunfal na cidade de Xerusalén e a xornada posterior na que o collen preso, o xulgan cun xuízo rápido e trampulleiro e a posterior execución coma un bandido, revolucionario, herexe ou algo similar. Dous momentos moi vinculados entre si. Xesús, seguindo nisto, coma noutras cousas, a tradición dos profetas do seu pobo, era dado a facer sinais proféticos, que eran xestos, accións que descolocaban as persoas que estaban con el; xestos e accións cargados dun fondo significado, e que poñían en cuestión formas normalizadas de entender a vida, a vida relixiosa, a vida social. O xesto da Eucaristía quizabes fose o xesto profético máis significativo de Xesús, o que máis quedou na memoria e na práctica das comunidades cristiás. Pero houbo moitos máis. Este da entrada “triunfal” en Xerusalén, montado nun burro, entre os berros e ramos dos seus admiradores, foi un deles.

17 marzo, 2015

22 de marzo: Domingo 5 de Coresma (B)



Evanxeo: Xn 12, 20-33


Comentario:

Seguimos estando ante as primeiras comunidades cristiás que seguen afectadas pola morte de Xesús, o xusto condenado inxustamente, e intentan buscarlle un sentido a ese acontecemento. A morte inxusta de Xesús prolóngase no tempo nos miles e millóns de mortes inocentes inxustamente provocadas pola xente que detecta o poder social ou relixioso, ou por quen pensa que a violencia segue a ser camiño para resolver conflitos e inxustizas, ou por quen ve e contempla todo isto e consente e cala. Non é doado liberarse da tentación de matar, de aniquilar ou de menosprezar o contrario, o diferente; non é doado vivir de forma rotunda na non violencia, no pacifismo activo, como fixo Xesús. Non é doado entender a morte de quen é vitima da violencia persoal ou institucional. Se transiximos tranquilamente con que a diario haxa centos de miles de mortos de fame ou de enfermidades curables, non temos o Espírito de Xesús, e a violencia feita ou consentida ten espazos fondos no noso corazón, na nosa vida.

12 marzo, 2015

15 de marzo: Domingo 4 de Coresma (B)



Evanxeo: Xn 3, 14-21


Comentario:

O Evanxeo de hoxe forma parte dunha conversa entre Xesús e un fariseo, maxistrado xudeu, chamado Nicodemo. O evanxelista Xoán concibe e presenta o seu evanxeo, en boa medida, coma unhas recreacións de longos “discursos” de Xesús ante determinadas circunstancias, ou de conversas de Xesús con determinadas persoas. Recreacións que poden ter orixe en palabras concretas de Xesús, pero que tamén se deben moito á propia reflexión do evanxelista. No fondo o que sempre pretende o evanxelista é dilucidar para si e para os seus lectores ou lectoras o significado profundo da persoa, da vida e da morte de Xesús.

04 marzo, 2015

8 de marzo: Domingo 3 de Coresma (B)



Evanxeo: Xn 2, 13-25


Comentario:

O relato do evanxeo de hoxe presenta un feito histórico vivido por Xesús, que tamén recollen os outros tres evanxelistas, e unha prolongación simbólica do mesmo, que xa é cousa particular do evanxelista Xoán. O feito histórico narra un comportamento violento de Xesús, cando cun vergallo bota fóra do recinto do templo a vendedores de animais e aos que facilitaban o cambio de diñeiro, actividades estas que chegaran a ser necesarias para que no templo se desenvolvese o culto tal como a clase sacerdotal o fora organizando ou consentindo. A cousa chegara a converterse nun bo negocio para os responsables do templo, e Xesús non tolera que a casa do seu Pai estea convertida en casa de negocio. Protesta contra iso por unha vez dunha forma violenta.