30 decembro, 2014

1 de xaneiro: Solemnidade de Santa María



Evanxeo: Lc 2,16-21


Comentario:

Lucas ofrécenos un relato sobre o nacemento de Xesús cheo dunha fantasía preciosa e suxestiva, a través da cal nos transmite vivencias básicas, actitudes fundamentais para entender a presenza total de Deus en Xesús, naquel neno fráxil que se amosa en Belén.

26 decembro, 2014

28 de decembro: Festa da Sagrada Familia


Evanxeo: Lc 2, 22-40


Comentario:

Belén da Igrexa Santa Madalena (Ribadavia)
A familia, a familia de Xesús de Nazaret, a nosa familia, as nosas familias, as familias todas do mundo. Son consecuencias ben sinxelas e ben preciosas do feito de que Deus se fixese ser humano entre nós. As miudezas das nosas casas, da nosa convivencia adquiren categoría divina, son espazos nos que podemos atopar a Deus entre nós; e iso tanto cando as cousas na familia van moi ben, coma cando poidan ir só regular, ou incluso mal, moi mal. Deus está aí, disposto sempre a acompañarnos, a botar unha man, a envolvernos en alentos e esperanzas.

21 decembro, 2014

Felicitación de Manuel Regal Ledo


FELIZ NADAL, FELIZ ANO NOVO



Desde o portal de Belén,
onde apunta a solidariedade de Deus
e nacen todas as esperanzas,
feliz Nadal, feliz ano novo.

Desde o mundo da aldea,
onde a esperanza viste as roupas humildes
da terra e da auga,
feliz Nadal, feliz ano novo.

Desde os fogares de renda escasa ou nula,
onde a esperanza se fai berro e demanda,
feliz Nadal, feliz ano novo.

Desde a xente sen fogar, desafiuzada, sen portal,
onde a esperanza se fai rabia e bágoas,
feliz Nadal, feliz ano novo.

Desde os conflitos armados da humanidade,
onde a esperanza é moza frustrada, castigada,
feliz Nadal, feliz ano novo.

Desde os soños sociais, políticos,
onde a esperanza se viste de noiva,
feliz Nadal, feliz ano novo.

Desde a Igrexa pobre e para a xente pobre,
onde a esperanza abre cautelosos camiños,
feliz Nadal, feliz ano novo.

Desde as páxinas de Irimia, Encrucillada e Fervenza,
onde a esperanza se fai palabra humilde, tatexante, servidora,
feliz Nadal, feliz ano novo.

Desde a Escola de Espiritualidade
onde a esperanza se fai comunicación e busca,
pregaria e compromiso,
feliz Nadal, feliz ano novo.

Desde o corazón de Deus,
onde a esperanza é xeito natural e eterno,
feliz Nadal, feliz ano novo.

Desde a casa, a familia, o corazón deste amigo,
onde a esperanza sofre violencias,
pero é máis vigorosa que todos os seus contrarios,
feliz Nadal, feliz ano novo.

25 de decembro: Nacemento do Señor



Evanxeo: Misa da noite: Lc 2,1-14. Misa do amencer: Lc 2,15-20; Misa do día: Xn 1,1-18.

Comentario:

Podemos celebrar o Nadal ben na Misa da noite do 24, no amencer do 25, ou na Misa do día do 25. Para cada un destes momentos a liturxia ofrécenos lecturas distintas, que contribúen a achegarnos desde diferentes vivencias e perspectivas a un acontecemento tan fundamental para a vida cristiá: a presenza total de Deus na nosa historia, concentrada fundamentalmente no corpo fráxil dun neno nacido de pouco.

O relato de Lucas ten un aire completamente humanizado, vivo e cordial. Unha parella en viaxe obedecendo ordes políticas do poder establecido; unha muller a punto de parir obedecendo leis normais da natureza, nas que o autor intúe fonduras de amor dado e respondido, que van máis aló das simples aparencias; un parto apresurado, atendido como mellor se podía nunhas circunstancias pobres, limitadas, marxinais; uns pastores que van e veñen obedecendo sentimentos espontáneos de solidariedade, nos que se visibiliza a solidariedade fondísima de Deus con toda a humanidade sufrinte; anxos por aquí e por alí (onde aparece un anxo sempre se está a falar de algo maior que nos transcende ou pola súa grandiosidade, ou –como é neste caso— pola súa desconcertante simplicidade), que nos incitan a arrecantar os medos e a abrir os corazóns á ledicia máis fonda e plena; presenza de Deus desbordante nun marco vivo e real de pobreza e de solidariedade, que non é doado entender, acoller, agradecer, celebrar, e que por iso demanda corazóns silenciosos, acolledores coma o de María.

16 decembro, 2014

21 de decembro: Domingo 4 de Advento, ciclo B



Evanxeo: Lc 1,26-38

Comentario:

Estamos ante un relato directamente cristolóxico, que nos quere dicir cousas de Xesús Cristo, por moito que a primeira vista pareza estar centrado na figura da súa nai, Santa María de Nazaré.

Os relatos da infancia foron do último que se incorporou aos relatos evanxélicos; o evanxeo de Marcos, o máis antigo, non ten relatos da infancia, e o evanxeo de Xoán substitúeo por un prólogo especial, co que tamén se quere responder á orixe divina de Xesús.

14 decembro, 2014

Celebración do Advento


CELEBRACIÓN DO ADVENTO

Por Manuel Regal Ledo

Sentido e forma da celebración:

Imos facer unha celebración do Advento. Unha celebración que nos dispoña cara ao Nadal, unha celebración que nos faga servidores e receptores dos dons do Nadal, das grazas do Nadal.

Ímolo facer dunha forma sinxela, en catro tempos e unha conclusión. En cada tempo iremos presentando e colocando unha das catro figuras que tradicionalmente compoñen o Belén: burro, vaca, Xosé, María. Cada un destes momentos vai acompañado dunha canción, da lectura dalgún texto, dun tempo de silencio, dalgunha comunicación por parte da xente. Todo moi sinxelo, invitando á interiorización, á vida.

10 decembro, 2014

14 de decembro: Domingo 3 de Advento, ciclo B



Evanxeo: Xn 1,6-8. 19-28

Comentario:

Xoán Bautista foi un personaxe moi significativo na traxectoria persoal de Xesús, da súa vida, da súa misión, moito máis seguramente do que transmiten os textos evanxélicos que leemos. A admiración era mutua. Os evanxeos ofrecen unha imaxe de Xoán Bautista integrada xa na perspectiva cristiá, onde Xesús é o centro, o importante, e Xoán ocupa un papel de servizo para a comprensión de Xesús e da súa misión.

04 decembro, 2014

8 de decembro: Solemnidade da Inmaculada Concepción



Evanxeo: Lc 1,26-38

Comentario:

Hai xente que pensa que esta Solemnidade da Inmaculada Concepción ten que ver coa concepción de Xesús, por iso de que se le neste día o Evanxeo que a conta; pero non, a Solemnidade da Inmaculada Concepción ten que ver coa concepción da Virxe María, aínda que ningún evanxeo nos diga nada dela. O dogma da Inmaculada Concepción, declarado tal polo papa Pío IX no ano 1854, vén afirmar que desde o primeiro momento da súa concepción a Virxe María estivo limpa de todo culpa, sen mácula, inmaculada, “polos méritos de Xesucristo, o seu fillo, redentor do xénero humano”. O misterio da presenza e da acción de Deus entre a xente toda, en María tamén, desborda as nosas capacidades de comprensión e, posiblemente, todo canto afirmemos, se quede moi lonxe da simplicidade e da fondura do actuar de Deus. Máis ca intentar analizar, descifrar, deberamos adorar, agradecer e deixarnos coller e levar pola forza do misterio sagrado de moitas cousas da vida, e das persoas que a vivimos.

02 decembro, 2014

7 de decembro: Domingo 2 de Advento, Ciclo B



Evanxeo: Mc 1,1-8

Comentario:

Empeza o Evanxeo de Marcos. Empeza a narración da noticia feliz de Xesús de Nazaré. Non é calquera cousa o que poderemos contemplar, paso a paso, durante este ano litúrxico. Unha narración desde a fe e para a fe. Quedamos invitados/as a escoitar, acoller, agradecer, obedecer a boa nova de Xesús, Cristo de Deus.