31 xullo, 2014

3 de agosto: Domingo 18 do Tempo Ordinario (A)


Evanxeo: Mt 14, 13-21

Comentario:

Un día, non hai moito tempo, nunha reunión dun grupo do Movemento Rural Cristián, facendo avaliación do curso que remataba, unha persoa manifestaba a súa inquedanza porque non vía para que valía o grupo, que proveito lle traía á parroquia, ao pobo; non vía que se fixesen cousas significativas, e recordaba coma referencia a persoa e a obra de Vicente Ferrer na India, do que oíra e vira feitos por aqueles días na TV. A cousa deunos que falar. Esforzámonos por ver realidades que se estaban dando na parroquia grazas tamén á colaboración que a xente do grupo estabamos prestando. Pero a pregunta quedaba aí: para que vale ser persoa cristiá, andar nas cousas de Xesús, en grupo, en comunidade? Que proveito lle podemos ofrecer á xente que convive con nosoutros e a nosoutros mesmos?

24 xullo, 2014

27 de xullo: Domingo 17 do Tempo Ordinario (A)



Evanxeo: Mt 13, 44-52 (ou lectura breve: Mt 13,44-46)

Comentario:

Onte mesmo, falando cun amigo crego, comentábame que en certa parroquia, que igual lle encomendaban a el, a xente manifestaba abertamente que non quería que o cura predicase nunca, nada. É algo estraño iso, certamente, tratándose dunha comunidade parroquial que si quere ser considerada como parroquia, como Igrexa; pero seguro que tras diso hai moitas cousas: moita palabra baleira pronunciada polos diferentes curas, que non chegaba á vida, que non chegaba aos corazóns, que acababa sendo inútil, e, polo tanto, para que perder o tempo atendendo a palabras inútiles. Tras diso pode haber tamén unha perda progresiva da identidade cristiá dos veciños e veciñas, froito dun clima de desinterese e abandono das propias responsabilidades en relación co coidado da fe, da vivencia relixiosa; e sabe Deus cantas máis cousas. Pero, se nos saímos dese caso concreto, e nos fixamos no conxunto da sociedade, a sensación é bastante semellante: canta xente non considera totalmente inútil, e mesmo prexudicial, a fe, a palabra crente, a predicación dos cregos, as prácticas relixiosas, etc. Que facemos, que vivimos mal, para que a xente, moita xente pense así de nós, pense así do de Xesús? Ou é, se cadra, que aínda mantén respecto e admiración por Xesús, pero renega de nós porque falamos e rezamos dunha maneira, pero vivimos doutra?

21 xullo, 2014

25 de xullo: Festa de Santiago Apóstolo, Patrón de Galicia



Evanxeo: Mt 20, 20-28

Comentario:

Hoxe é a festa de Santiago Apóstolo, patrón de Galicia, patrón de España. Hoxe é o Día de Galicia, e para moitos galegos e galegas é tamén o Día da Patria Galega. Para o Evanxeo, para a Boa Nova de Xesús, para Xesús mesmo polo tanto, Galicia non é algo indiferente, nin o é todo o que somos e vivimos os galegos e galegas que vivimos nesta Terra; como tampouco non é indiferente ningunha outra parte de España e do mundo. No Evanxeo Xesús ofrécenos a todos un plan de construción coma persoas e unha maneira de vivir as nosas relacións coas persoas coas que convivimos na familia, no barrio, no pobo, no País, no mundo. O proxecto de Xesús ten transcendencia social, política. E sería normal e bo que as persoas cristiás, galegas ou de calquera outra parte do mundo, nos preocupásemos por trasladar á vida social e política, aquilo que imos aprendendo de Xesús para as nosas vidas. Que podemos aportar como cristiáns, cristiás, a esta tarefa común que é Galicia nos días de hoxe? Que podemos aportar a esa Galicia que o poeta Díaz Castro evocaba fermosamente con estas palabras:
“¡Galiza en min, meu Deus, pan que me deron,
leite e centeo e soño e lus da aurora!
Longa rúa da mar, fogar da terra,
e esta crus que nos mide de alto a baixo".

16 xullo, 2014

20 de xullo: Domingo 16 do Tempo Ordinario


Evanxeo: Mt 13, 24-43 (ou breve: Mt 13, 24-30)

Comentario:

O evanxeo de hoxe forma parte do capítulo 13 de Mateu, dedicado case todo el a contarnos parábolas de Xesús, para axudarnos a comprender cales son as condicións de fondo coas que normalmente se atopan as persoas que se apuntan con Xesús ao seu proxecto de vida, tanto a nivel persoal como social; iso que el chamaba o reinado de Deus.

08 xullo, 2014

13 de xullo: Domingo 15 do Tempo Ordinario (A)


Evanxeo: Mt 13, 1-23 (lectura breve: Mt 13, 1-9)

Comentario:

Durante tres domingos leremos o capítulo 13 do evanxeo de Mateu, que contén unha serie de parábolas, moi relacionadas coa vida e as prácticas do campo; con estas parábolas Xesús intentaba facer que a xente que o escoitaba se parase ante as cousas que compoñían a vida máis ou menos normal de cada día, e que soubese ver nesas cousas coma unha comparanza das realidades fondas que todas as persoas vivimos ou podemos vivir. Esas realidades fondas teñen que ver sempre coa boa construción das nosas persoas, familias e sociedades, coas atinadas relacións sociais, coas fontes da nosa satisfacción, da nosa ledicia, da nosa felicidade, co noso éxito ou fracaso coma persoas; por iso mesmo, estas realidades fondas teñen moito que ver coa presenza ou ausencia de Deus nas nosas vidas, e teñen que ver coa proposta de Xesús, o “Reinado de Deus”.

04 xullo, 2014

6 de xullo: Domingo 14 do Tempo Ordinario (A)


Evanxeo: Mt 11,25-30

Comentario:

Estamos ante unha das pasaxes evanxélicas máis lida, máis proclamada, máis gustada, máis agradecida por moitos cristiáns/ás. Poderiámola considerar algo coma o núcleo do Evanxeo, algo coma o Evanxeo dentro do Evanxeo, porque nos desvela o corazón de Deus, unha das prácticas que a el máis lle gustan: ter trato de intimidade coa xente máis pequena; e tamén porque nos desvela que Xesús, imitando nisto coma en todo a Deus Pai/Nai, tamén tivo sempre unha atención moi especial con esa xente pequena, que el tantas veces vía cansa e oprimida; achegouse a ela de mil maneiras, e sempre co interese fondo de lles dar algo de respiro, algo de alivio, algo de acougo. Por esta razón estaría ben que escoitásemos de novo este anaquiño de Evanxeo con especial ganas de acollelo e aprender del.