Evanxeo: Xn 20, 19-31
Comentario:
Xa se oen as primeiras liortas electorais, xa empezamos a volver oír palabras e palabras, promesas e promesas, que --xa o sabemos-- practicamente van quedar todas en nada. Palabras e promesas para gañar o noso voto e despois, que? Temos que recoñecer que na Igrexa tamén temos moita palabra de máis; énchesenos a boca con grandes ditos, con grandes promesas, que falan de liberdade, de paz, de fraternidade, de vida nova, de resurrección, de vida eterna... E que queda de tanta palabra? A Pascua, polo que ela é e polo que nela se celebra, tamén se presta para ter que dicir e ter que escoitar moitas palabras maiores, que igual esvaran polo noso corpo e polo noso espírito, sen pasar a nosa pel, sen superar as nosas emocións máis primarias. E despois, que? Sería unha pena que persoas e comunidades cristiás vivísemos as cousas así tan superficialmente.